Pazartesi, Ekim 08, 2012

z raporu.. - II



"gün akşam olmak üzere.. bugün gözlerim saatte asılı kaldı hep.. şu tik taklar bir an önce biter ümidiyle son bir nefes alıyorum.."

yorgun, hafif dumanlı gözlerim.. boşluğun getirdiği o ezgi kulaklarımda.. çarpışan zihin tekerlekleri yıpranmış, beni değiştir diye sürekli patinaj çekiyorlar..

beden bitik.. benzini ucu ucuna yetirebilir miyim diye telaşlı.. üstelik zamlanmışken..

kağnı gıcırtısında yola koyulup mesaiyle vedalaşıyor ayaklarım.. yıllanmış çanta da tam da omuzda açtığı gediğe oturuyor bu sefer.. etraf sakin.. yollar nemli..

gözlerim yine o dürümcüyü arıyor aynı köşede.. karnım acıkmış ben umursamayalı.. aksi, dürümcü yine yok yerinde..  açlık içinde yankılanıp eziliyor bir köşede yine..

hipodroma çıkıyorum kestirmeden.. şehrin tüm asık suratlı turistleri yığılmış dikilitaş'ı inceliyor yine.. yanında bir de sarnıç var ki içi çöplükten geçilmiyor.. gene saydırıyorum tayyeap amcama.. ulen adamın ne suçu var ki! 

muhallebiciye takılıyor gözlerim.. girip girmeme konusunda tereddütteyim.. zaten göbek çıktı.. s*ktir et diyerek kaptırıyorum beyazıt'a doğru..  

yanımdan tramway geçiyor.. buhardan içerisi görülmüyor bile.. hava sıcak, insanlar karınca sürüleri gibi sektirip duruyorlar bir oraya bir buraya.. 

çınaraltı'na götürüyor ayaklarım.. dede'yi izliyor bir süreliğine gözlerim.. sonra yanına sokulup sohbete kulaç açıyoruz.. şehrin boyalı orospularından bizi ancak yağmur paklar diyor dede.. insanlar para kanseri.. insanlar kör.. insanlar yabancı.. insanlar, insan bile değiller artık..

yüzünü unutturan sakallarıya uğurluyor beni.. sahaflara dalıp otobüse yollanıyorum.. içim biraz ferahlıyor.. 

bütün yol dede'nin sözleri yankılanıp duruyor kulağımda.. şehrin boyalı orospuları.. yağmur.. 

..ve tabii ki de son nasihati: " durağı kaçırdıysan trenin içinde geriye doğru koşman yersiz cemil'cim.. sonraki durağı bekleyeceksin!.." 

                                                                                               

dipnotadım sezer.. ama o bana hep cemil der.. cemil güzel demektir.. ve o vakit benim adım da cemil'dir..
günün bilgisi: resimdeki kişi hüseyin avni dede olmakla birlikte ahali tarafından "dede" diye sıfatlandırılmaktadır.. kendisi beyazıt / sahaflar çarşısı'nın çıkışında bulunan çınaraltı'nın simgesidir.. şair olmasının yanı sıra şiirleri bir çok defa derlenip yayınlanmıştır..
günün şarkısı: Aerosmith - Back Back Train

?

Fotoğrafım
İstanbul, Tokat, Türkiye
ben sezer; klasik uygulamalı, güdüsel bir hamle sonucu, anında dünyaya gelip, henüz olunmayan bir pratiğe zorunlu olarak itilmiş, nüfusa ilave bir insan..