henüz minikti elleri..

uzun, genişçe bir gece uzanıyordu önünde.. çenesi avuçlarında, serçe parmağı dudaklarına bana/çıka daldı düncesine.. 

henüz minikti  elleri.. çenesine sıvanan reçineleri sıvamakla meşguldü avurtlarına.. gözlerin tatlı sarhaoşluğuna gebe merasimi uyuklamayla son bulmuştu.. olduğu yerde, sandalyenin yedeğinde kalakalmıştı.. yumuşacık öpücüklere teslim uykusundan uyandı bir baba şefkatinde.. tek gözünü deviren afacan, babasının kollarında, kendisini daha bir serbest bırakaraktan devam etti portakal çiçeklerinin ardı sıra kovalanmaya.. 

ve uyandı.. henüz minikti elleri.. bir bisiklet selesinde ufacıktan bir kavun.. peşi sıra sürüklenen toz bulutuna aldırmaksızın pedallara asıldı.. asıldı.. ve bir bahçe kenarında son buldu tekerlerin cıvıltısı.. üç öbekten oluşan çilingir merasimine birde su eklenerekten afiyete sunuldu nefs-i kübralarına.. midenin raddesi dolmuşken bastıran uykunun vehametine yenik düştü beden-i abidesi.. çimenlere serildi, başı ellerinin üzerinde.. esneyemeden daldı gitti..

ve bir çölde ilerlerken buldu zamanda kendini.. sağında solunda telaşsız kalabalar.. varışı olmayan seyyahlara karıştı gitti uçsuz bucaksız çöllerde.. dilinde bir ezgi sarhoşluğu, gözlerinde seraplar.. kum ardında saklı gölgeler uzandı belli belirsiz.. sırtında çanta, elinde kamburlu bir deynek.. sağa sola tımbır tımbır uzatarak ilerledi.. gözlerinde bir bandana.. dudağının çatlaklarına doluşmuş kum tanecikleri.. uzaklardan apollon edasında parıldayan boşluk.. ruhuna osuruk sıkan kaktüse inat yattı yanına.. bekledi ki birileri öpsünde kurbağalama devam etsin sulara.. ama olmadı işte.. gene olmadı..

yampir yumpir yorganına daha bi sıkıca sarılarak, içini ısıtın avuçların gardiyanlığında  daldı gitti tekrar portakal çiçeklerinin ardı sıra..

henüz minikti elleri..

günün şarksı:[TIKTIK]

fotoğraf: erdal yazıcı..