kitaplar.. bazen duvardan duvara zıplasalarda yastığımı terk etmediler hiç bi zaman.. hatta onlara kardeş bitane de ayraç yaptım dolardan.. ki dolar deyip geçme! sayısız kitaba yarenlik yaptı.. en olmadık yerlerinde hapis yattı.. türlü karakterle uğraştı.. en korktukları tabi ki stephen amcasının ki oldular.. hayvan mezarlarında turlarken ürkmedi mi sandınız onu.. ya şekilsiz umacılar karanlığa boğarken nefesi kesilmedi mi? her defasında kurtulmayı başararak aytmatov'un bozkırlarında at sürmedi mi? kıraç topraklarda bazen bi başak dalı oldu bazende küçük bi çocuğun hayelini süsleyen gemi.. ama hiçbirisi coelho amcasının gizemli bahçesinden alıkoyamadı.. döndü dolaştı başa geldi.. aradığı gizemi aslında buldu daima..
ayraç deyipte geçme öyle.. washington amcanın suratına kimbilir kaç kez işemiştir bukowski amcam.. hemde öyle saklı saklı değil.. sulusepken.. bızır bızır soyundu bazen.. bazende kıçını sildi.. ama hiç yüzünü ekşitmedi washington emmi!
ayraçla yarenliğim oldukça eskilere dayanır.. ilk ayracım açma halkasıydı! bi kaçsene öncesi işte.. bi kaç sene dediysem rahat 15 sene var! küçükten belliydi değişik bişeler yapma güdülerim.. kasıtlı olduğundan değil.. öyle işte.. sonra yaprak kıvırmaya başladım.. neden olucak açma halkam bi çok sayfayı yırtarak cebelleş etti! sonrada kayıplara karıştı! bi kaçyüz gün sayfa kıvırma adetide geri püskürünce takvim yaprakları sıkışmaya başladı biten cümlelerin ardına.. ilk takvim yapraam saklı durur bi yerlerde.. arasam bulamam belki ama tarih mıh gibi aklımdadır.. bir nisan ikibin!.. sonrasında ağaç yaprakları kuruyup büzülene kadar iz bıraktı sayfalarda..
günlerden birgün pederin binlira harçlık verdiini hatırlıyorum.. aldığım ilk harçlıktı bu :p ulan ne çok sevinmiştim.. çocuk kafası işte.. üstünde sanırım fatih sultan mehmet vardı.. yarın ilk işim çınaraltındaki eski paracılardan bitane eski binlik alıp yılların emektarı washington emmiyi emekli etmek olucak.. kitap koynunda geçen yaklaşık yedi yılın ardından bunu haketti doğrusu... yoklan dövize götürmiycem de cüzdanımın tenhalarında güneşlenebilir..
ayraçla yarenliğim oldukça eskilere dayanır.. ilk ayracım açma halkasıydı! bi kaçsene öncesi işte.. bi kaç sene dediysem rahat 15 sene var! küçükten belliydi değişik bişeler yapma güdülerim.. kasıtlı olduğundan değil.. öyle işte.. sonra yaprak kıvırmaya başladım.. neden olucak açma halkam bi çok sayfayı yırtarak cebelleş etti! sonrada kayıplara karıştı! bi kaçyüz gün sayfa kıvırma adetide geri püskürünce takvim yaprakları sıkışmaya başladı biten cümlelerin ardına.. ilk takvim yapraam saklı durur bi yerlerde.. arasam bulamam belki ama tarih mıh gibi aklımdadır.. bir nisan ikibin!.. sonrasında ağaç yaprakları kuruyup büzülene kadar iz bıraktı sayfalarda..
günlerden birgün pederin binlira harçlık verdiini hatırlıyorum.. aldığım ilk harçlıktı bu :p ulan ne çok sevinmiştim.. çocuk kafası işte.. üstünde sanırım fatih sultan mehmet vardı.. yarın ilk işim çınaraltındaki eski paracılardan bitane eski binlik alıp yılların emektarı washington emmiyi emekli etmek olucak.. kitap koynunda geçen yaklaşık yedi yılın ardından bunu haketti doğrusu... yoklan dövize götürmiycem de cüzdanımın tenhalarında güneşlenebilir..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yok mu 0.7 ucu olan?
hiç fark etmez aslında 0,5 yada 0.9 olması..
orta kara olsun diye 0.7..
şayet kalem traşınız varsa, o da fena derecede iş görür :)
neyse işte, korkma.. yaklaş!..