acaba be kedicik.. acaba..

ve kedi miyavladı uzaklardan.. kara gözlerine kusarak koştu kurnanın.. pembemsi dilini yalap şalap tatlandırdı, acı acı uzayan suda.. pas tortusu mu yoksa yosun bağları mı bilinmez ama kedi tiksintiyle uzaklaştı içemeden.. yalpalaya yalpalaya saksının kenarına ilişti ve güneşin bekaretine teslim etti bedenini...

ağır ağır kapanan perdelerinin gerisinde acaba düş görüyor mudur? sahi kediler de düş görürler mi? onlarda düşünürler mi bazı bazı yarını.. hayatın saçmalıklarına canları sıkılır mı acaba..  süt peşinde güdüsel mi koşarlar yoksa sütü gerçekten severler mi? makineleşmek koyar mı  onlara da.. yoksa "koy götüne rahvan gitsin" temel inançları mıdır onlarında..

güneşin hafiflediği anları fırsat bilerek açılan gözleri, gurultuyla sıcak titremeler arasında gidip geldi.. çevreyi süzen bakışların ardından pençeleri üzerine doğrulan kedicik, burnu kulaklarında, ensesi kuyruğunda salınarak gözden kayboldu..